Na południowo-wschodnim skraju Polski, w dolinie rzeki San, leży wyjątkowe miejsce, które łączy przeszłość z przyszłością. To Muzeum Budownictwa Ludowego w Sanoku, które wkrótce czekają spore zmiany.
Skansen w Sanoku to otwarta przestrzeń kultury, pełna drewnianych chat, cerkwi, dworów i starych narzędzi. Od lat przyciąga pasjonatów historii, architektury i regionalnej tożsamości. Założony w 1958 r., skansen rozciąga się na powierzchni aż 38 hektarów i prezentuje ponad 180 zabytkowych obiektów.
Leśny sektor w skansenie w Sanoku
Podczas posiedzenia Zespołu ds. Leśnego Dziedzictwa Kulturowego stwierdzono, że w obrębie terenu skansenu należy stworzyć sektor leśny. Dyrektor Muzeum Budownictwa Ludowego w Sanoku, Marcin Krowiak, wskazał fragment wiekowego drzewostanu, gdzie znajduje się już pierwszy eksponat – retorta do wypału węgla drzewnego.
– Pojawiają się już propozycje przekazania kolejnych leśnych obiektów do skansenu – podkreśla Krowiak. W jego ocenie, tworzenie sektora leśnego ma umożliwić zachowanie leśnego dziedzictwa kulturowego Bieszczadów z lat powojennych, które w skali kraju jest unikatowe.
Według dyrektora muzeum, to właśnie teraz jest najwyższy czas, by uratować ciekawe eksponaty i wartości niematerialne odchodzące w niebyt. Ten apel wpisuje się jasno w misję muzeum jako instytucji mającej nie tylko prezentować materialne artefakty, ale także pielęgnować opowieści, które umykają wraz z upływem czasu.
Co jeszcze znajdzie się w sektorze leśnym w sanockim skansenie? To wyjątkowa architektura leśnych sadyb i niespotykane gdzie indziej historie parków konnych, kolejek leśnych czy wypałów węgla drzewnego. Warto zauważyć, że sprawa leśnego sektora będzie tematem kolejnych spotkań wspomnianego Zespołu. A to oznacza, że proces planowania i wdrażania może jeszcze potrwać.

Znaczenie skansenu w Sanoku
Skansen w Sanoku to jedna z największych tego typu ekspozycji w Polsce i Europie. Został utworzony w latach 50. XX wieku przez Aleksandra Rybickiego i od tamtej pory konsekwentnie rozbudowywany. Obecnie prezentuje dziedzictwo kulturowe kilku grup etnograficznych: Bojków, Łemków, Dolinian i Pogórzan.
Na terenie skansenu odwiedzający mogą spacerować przez odtworzoną wieś, zwiedzać cerkwie, kaplice, dwór ze Święcan, a także galicyjski rynek z jego warsztatami i sklepikami. Wśród wystaw tematycznych mieści się także część poświęcona historii wydobycia ropy naftowej — co podkreśla przemysłowy wymiar regionu.
Skansen znany jest również z organizacji warsztatów rzemieślniczych, pokazów dawnych obyczajów i interaktywnych lekcji muzealnych. W opinii wielu zwiedzających, jest to miejsce, w którym można poczuć ducha dawnych Bieszczad: otoczenie natury, drewniane domy skrywające historie pokoleń i spokojne alejki między zagrodami.

Wartość sektora leśnego
Leśnictwo i gospodarka leśna były fundamentem życia wielu osadników w Bieszczadach i regionie karpackim. Drewniane budynki leśne, kolejki wąskotorowe, sadyby leśnicze, retorty do wypałów węgla drzewnego — to elementy, które coraz częściej zanikają w krajobrazie i pamięci. Wprowadzenie sektora leśnego do skansenu pozwoli nie tylko chronić materialne eksponaty, ale także pokazywać kontekst ich użytkowania i opowieści związane z życiem leśniczych i mieszkańców lasów.
Leśne dziedzictwo kulturowe, szczególnie z okresu powojennego, w opinii dyrektora skansenu nosi znamiona unikalności. Wspomniane elementy rzadko trafiają do muzeów, a ich zachowanie może uczynić skansen jeszcze bardziej wszechstronnym i atrakcyjnym.

Czytaj więcej:
Strażaczka z Podkarpacia dominuje w USA. Przywiozła 3 mistrzostwa świata i 2 rekordy!
Na południowo-wschodnim skraju Polski, w dolinie rzeki San, leży wyjątkowe miejsce, które łączy przeszłość z przyszłością. To Muzeum Budownictwa Ludowego w Sanoku, które wkrótce czekają spore zmiany.
Skansen w Sanoku to otwarta przestrzeń kultury, pełna drewnianych chat, cerkwi, dworów i starych narzędzi. Od lat przyciąga pasjonatów historii, architektury i regionalnej tożsamości. Założony w 1958 r., skansen rozciąga się na powierzchni aż 38 hektarów i prezentuje ponad 180 zabytkowych obiektów.
Leśny sektor w skansenie w Sanoku
Podczas posiedzenia Zespołu ds. Leśnego Dziedzictwa Kulturowego stwierdzono, że w obrębie terenu skansenu należy stworzyć sektor leśny. Dyrektor Muzeum Budownictwa Ludowego w Sanoku, Marcin Krowiak, wskazał fragment wiekowego drzewostanu, gdzie znajduje się już pierwszy eksponat – retorta do wypału węgla drzewnego.
– Pojawiają się już propozycje przekazania kolejnych leśnych obiektów do skansenu – podkreśla Krowiak. W jego ocenie, tworzenie sektora leśnego ma umożliwić zachowanie leśnego dziedzictwa kulturowego Bieszczadów z lat powojennych, które w skali kraju jest unikatowe.
Według dyrektora muzeum, to właśnie teraz jest najwyższy czas, by uratować ciekawe eksponaty i wartości niematerialne odchodzące w niebyt. Ten apel wpisuje się jasno w misję muzeum jako instytucji mającej nie tylko prezentować materialne artefakty, ale także pielęgnować opowieści, które umykają wraz z upływem czasu.
Co jeszcze znajdzie się w sektorze leśnym w sanockim skansenie? To wyjątkowa architektura leśnych sadyb i niespotykane gdzie indziej historie parków konnych, kolejek leśnych czy wypałów węgla drzewnego. Warto zauważyć, że sprawa leśnego sektora będzie tematem kolejnych spotkań wspomnianego Zespołu. A to oznacza, że proces planowania i wdrażania może jeszcze potrwać.

Znaczenie skansenu w Sanoku
Skansen w Sanoku to jedna z największych tego typu ekspozycji w Polsce i Europie. Został utworzony w latach 50. XX wieku przez Aleksandra Rybickiego i od tamtej pory konsekwentnie rozbudowywany. Obecnie prezentuje dziedzictwo kulturowe kilku grup etnograficznych: Bojków, Łemków, Dolinian i Pogórzan.
Na terenie skansenu odwiedzający mogą spacerować przez odtworzoną wieś, zwiedzać cerkwie, kaplice, dwór ze Święcan, a także galicyjski rynek z jego warsztatami i sklepikami. Wśród wystaw tematycznych mieści się także część poświęcona historii wydobycia ropy naftowej — co podkreśla przemysłowy wymiar regionu.
Skansen znany jest również z organizacji warsztatów rzemieślniczych, pokazów dawnych obyczajów i interaktywnych lekcji muzealnych. W opinii wielu zwiedzających, jest to miejsce, w którym można poczuć ducha dawnych Bieszczad: otoczenie natury, drewniane domy skrywające historie pokoleń i spokojne alejki między zagrodami.

Wartość sektora leśnego
Leśnictwo i gospodarka leśna były fundamentem życia wielu osadników w Bieszczadach i regionie karpackim. Drewniane budynki leśne, kolejki wąskotorowe, sadyby leśnicze, retorty do wypałów węgla drzewnego — to elementy, które coraz częściej zanikają w krajobrazie i pamięci. Wprowadzenie sektora leśnego do skansenu pozwoli nie tylko chronić materialne eksponaty, ale także pokazywać kontekst ich użytkowania i opowieści związane z życiem leśniczych i mieszkańców lasów.
Leśne dziedzictwo kulturowe, szczególnie z okresu powojennego, w opinii dyrektora skansenu nosi znamiona unikalności. Wspomniane elementy rzadko trafiają do muzeów, a ich zachowanie może uczynić skansen jeszcze bardziej wszechstronnym i atrakcyjnym.

Czytaj więcej:
Strażaczka z Podkarpacia dominuje w USA. Przywiozła 3 mistrzostwa świata i 2 rekordy!
