Rzeszowscy studenci najlepsi na międzynarodowych zawodach w Turcji. Ich łazik pokazał na co go stać

Reklama

Studenci z Politechniki Rzeszowskiej okazali się najlepsi w finałach międzynarodowych zawodów Anatolian Rover Challenge, odbywających się na uniwersytecie Middle East Technical University w Ankarze w Turcji.

Zmagania trwały cztery dni 24-27 lipca 2025. Zespół Legendary Rover zajął pierwsze miejsce spośród 27 zespołów z 7 krajów.

Anatolian Rover Challenge

Anatolian Rover Challenge (ARC) to międzynarodowe zawody łazików dla zespołów uniwersyteckich. Pierwsze z nich odbyły się na Politechnice w Stambule w 2022 roku, a w kolejnych dwóch latach przeniosły się do Middle East Technical University. Celem konkursu jest zjednoczenie zespołów entuzjastów łazików z całego świata! Organizatorem jest Space Exploration Society (UKET).

Wyjazd studentów był możliwy dzięki projektowi, realizowanemu przez Politechnikę Rzeszowską im. Ignacego Łukasiewicza pn. „Wyjazd na zawody łazików marsjańskich”. Politechnika otrzymała również środki finansowe w kwocie 330 300,00 zł w ramach projektu niekonkurencyjnego pt. „Wsparcie studentów w zakresie podniesienia ich kompetencji i umiejętności” realizowanego przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego.

Bezkonkurencyjny łazik

Zespół z Politechniki Rzeszowskiej okazał się najlepszy spośród 27 drużyn. Studentom z podkarpackiej uczelni udało się zdobyć aż pięć nagród, z czego jedna była za pierwsze miejsce w klasyfikacji generalnej. Poza tym otrzymali:

• Nagrodę dla najlepszego operatora łazika
• Nagrodę za najlepszy dobór materiałów
• Nagrodę za najlepiej przeprowadzoną misję naukową
• Nagrodę za najlepsze radzenie sobie w trudnym terenie

W trakcie zawodów, studenci brali udział w różnych, skomplikowanych misjach.

Zdjęcia: materiały prasowe / Legendary Rover / Politechnika Rzeszowska

Misja Science

Celem Misji Science było sprawne zebranie oraz wstępna analiza regolitu marsjańskiego. 

– Łazik „wylądował” w wyznaczonym punkcie, wykonał głębokie odwierty i pobrał dwie próbki, które następnie zabezpieczył. Na miejscu przeprowadzono natychmiastowe testy wykrywające obecność białek i ich struktur, między innymi z użyciem barwienia. W laboratorium wykonano dodatkowe analizy, takie jak pomiar pH – czytamy w komunikacie rzeszowskiego zespołu Legendary Rover.

Następnie, wyniki wraz z hipotezą dotyczącą możliwej aktywności biologicznej, obecnej lub dawno wymarłej należało przedstawić w formie zwięzłego raportu. Misja przebiegła płynnie i bez problemów.

Nocna misja

Nocna polegała na uruchomieniu ekstraktora WISE (Water Ice Subsurface Extractor). Zadaniem łazika, oświetlonego reflektorami operacyjnymi, było zlokalizowanie urządzenia, jego transport do stacji poboru lodu, a następnie wymiana i podłączenie nowego akumulatora za pomocą magnetycznego kabla.

– Po naciśnięciu przycisku system pracował zgodnie z założeniami, a łazik bezbłędnie powrócił do bazy przez airlock. Misja została przeprowadzona bez zakłóceń – komentuje zespół Legendary Rover.

Film: materiały prasowe / Legendary Rover / Politechnika Rzeszowska

Misja autonomiczna

W ramach autonomicznej misji łazik, jak sama nazwa wskazuje, działał w pełni autonomicznie bez sterowania i pomocy operatora. Samodzielnie ruszył w kierunku wyznaczonego punktu.

– Dotarł do wyznaczonego celu i wjechał do tunelu, ale przez problemy z komunikacją i ograniczony czas, nie mogliśmy wykonać reszty zadań – podają studenci.

Kolaboracja między zespołami

Misja kolaboracyjna to jedno z najbardziej złożonych zadań w tegorocznej edycji Anatolian Rover Challenge. Zakładała ona realizację działań o rosnącym stopniu trudności, dostosowanych do liczby współpracujących łazików.

Każdy zespół rozpoczynał od misji w Sensor Zone, gdzie należało zlokalizować czujniki, odłączyć rejestrator danych wraz z kablami USB i dostarczyć oba elementy do bazy. Następnie, wspólnie z innym zespołem, resetowaliśmy panele sterowania poprzez odczytanie i wprowadzenie odpowiednich kodów PIN.

– Montowaliśmy również rury paliwowe, a następnie wspólnie uszczelnialiśmy bazę. Po ustawieniu statywu antenowego przystąpiliśmy do naprawy głównej anteny. Na koniec jako jedyni przystąpiliśmy do przeciągnięcia dużego talerza satelitarnego – chwali się zespół.

(oprac. MK)

Czytaj więcej:

Mali ludzie, wielkie głosy. Trwa projekt „Rzeszowskie Melodie”

Reklama

Studenci z Politechniki Rzeszowskiej okazali się najlepsi w finałach międzynarodowych zawodów Anatolian Rover Challenge, odbywających się na uniwersytecie Middle East Technical University w Ankarze w Turcji.

Zmagania trwały cztery dni 24-27 lipca 2025. Zespół Legendary Rover zajął pierwsze miejsce spośród 27 zespołów z 7 krajów.

Anatolian Rover Challenge

Anatolian Rover Challenge (ARC) to międzynarodowe zawody łazików dla zespołów uniwersyteckich. Pierwsze z nich odbyły się na Politechnice w Stambule w 2022 roku, a w kolejnych dwóch latach przeniosły się do Middle East Technical University. Celem konkursu jest zjednoczenie zespołów entuzjastów łazików z całego świata! Organizatorem jest Space Exploration Society (UKET).

Wyjazd studentów był możliwy dzięki projektowi, realizowanemu przez Politechnikę Rzeszowską im. Ignacego Łukasiewicza pn. „Wyjazd na zawody łazików marsjańskich”. Politechnika otrzymała również środki finansowe w kwocie 330 300,00 zł w ramach projektu niekonkurencyjnego pt. „Wsparcie studentów w zakresie podniesienia ich kompetencji i umiejętności” realizowanego przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego.

Bezkonkurencyjny łazik

Zespół z Politechniki Rzeszowskiej okazał się najlepszy spośród 27 drużyn. Studentom z podkarpackiej uczelni udało się zdobyć aż pięć nagród, z czego jedna była za pierwsze miejsce w klasyfikacji generalnej. Poza tym otrzymali:

• Nagrodę dla najlepszego operatora łazika
• Nagrodę za najlepszy dobór materiałów
• Nagrodę za najlepiej przeprowadzoną misję naukową
• Nagrodę za najlepsze radzenie sobie w trudnym terenie

W trakcie zawodów, studenci brali udział w różnych, skomplikowanych misjach.

Zdjęcia: materiały prasowe / Legendary Rover / Politechnika Rzeszowska

Misja Science

Celem Misji Science było sprawne zebranie oraz wstępna analiza regolitu marsjańskiego. 

– Łazik „wylądował” w wyznaczonym punkcie, wykonał głębokie odwierty i pobrał dwie próbki, które następnie zabezpieczył. Na miejscu przeprowadzono natychmiastowe testy wykrywające obecność białek i ich struktur, między innymi z użyciem barwienia. W laboratorium wykonano dodatkowe analizy, takie jak pomiar pH – czytamy w komunikacie rzeszowskiego zespołu Legendary Rover.

Następnie, wyniki wraz z hipotezą dotyczącą możliwej aktywności biologicznej, obecnej lub dawno wymarłej należało przedstawić w formie zwięzłego raportu. Misja przebiegła płynnie i bez problemów.

Nocna misja

Nocna polegała na uruchomieniu ekstraktora WISE (Water Ice Subsurface Extractor). Zadaniem łazika, oświetlonego reflektorami operacyjnymi, było zlokalizowanie urządzenia, jego transport do stacji poboru lodu, a następnie wymiana i podłączenie nowego akumulatora za pomocą magnetycznego kabla.

– Po naciśnięciu przycisku system pracował zgodnie z założeniami, a łazik bezbłędnie powrócił do bazy przez airlock. Misja została przeprowadzona bez zakłóceń – komentuje zespół Legendary Rover.

Film: materiały prasowe / Legendary Rover / Politechnika Rzeszowska

Misja autonomiczna

W ramach autonomicznej misji łazik, jak sama nazwa wskazuje, działał w pełni autonomicznie bez sterowania i pomocy operatora. Samodzielnie ruszył w kierunku wyznaczonego punktu.

– Dotarł do wyznaczonego celu i wjechał do tunelu, ale przez problemy z komunikacją i ograniczony czas, nie mogliśmy wykonać reszty zadań – podają studenci.

Kolaboracja między zespołami

Misja kolaboracyjna to jedno z najbardziej złożonych zadań w tegorocznej edycji Anatolian Rover Challenge. Zakładała ona realizację działań o rosnącym stopniu trudności, dostosowanych do liczby współpracujących łazików.

Każdy zespół rozpoczynał od misji w Sensor Zone, gdzie należało zlokalizować czujniki, odłączyć rejestrator danych wraz z kablami USB i dostarczyć oba elementy do bazy. Następnie, wspólnie z innym zespołem, resetowaliśmy panele sterowania poprzez odczytanie i wprowadzenie odpowiednich kodów PIN.

– Montowaliśmy również rury paliwowe, a następnie wspólnie uszczelnialiśmy bazę. Po ustawieniu statywu antenowego przystąpiliśmy do naprawy głównej anteny. Na koniec jako jedyni przystąpiliśmy do przeciągnięcia dużego talerza satelitarnego – chwali się zespół.

(oprac. MK)

Czytaj więcej:

Mali ludzie, wielkie głosy. Trwa projekt „Rzeszowskie Melodie”